Drie albums met muziek van de Nederlandse, maar in Duitsland woonachtige componist Antoine Beuger, komen hier aan bod, Twee albums bevatten ieder een lange compositie voor ensemble, één een compositie voor piano. Edition Wandelweiser Records, waar één van de Cd’s op verscheen, bracht natuurlijk eerder werk uit van Beuger. Dat geldt niet voor Dirk Serries’ A New Wave of Jazz, dat zich met twee albums van Beuger definitief vestigt als label van de verstilling.
Gitarist David Willam Ross bracht, bij Ravello Records, onder de titel ‘Amor fati’, vrij vertaald: ‘liefhebben wat onvermijdelijk is’, werk bijeen van een vijftal componisten: Akira Nakada, Astor Piazzolla, Toru Takemitsu, Frank Wallace en Leo Brouwer. De stukken hebben “Nature’s patterns, cycles, circles. birth and death, motion and stillness, the coming and going of light and dark, suffering and happiness”, kortom het menselijk bestaan, met elkaar gemeen.
Vier stukken van vier Nederlandse componisten, te weten Bob Zimmerman, Diderik Wagenaar, Oene van Geel en Klaas de Vries. Alle vier geschreven in opdracht van het reeds meer dan dertig jaar bestaande Osiris Trio. Drie keer piano, viool en cello en bij het stuk van De Vries aangevuld met sopraan Gerrie de Vries. Mooi dat ze nu door Et’cetera Records op Cd zijn uitgebracht.
John Luther Adams, van wie hier gisteren ‘Become Desert’ centraal stond, is niet de enige die zich middels muziek uitspreekt over de destructieve wijze waarop we omgaan met onze leefomgeving. Het geldt ook voor de uit Kazachstan afkomstige Angelina Yershova die ‘CosmoTengri’ wijdt aan duurzaamheidskwesties als ontbossing en vervuiling. Beginnend in haar eigen land, maar zich daar zeker niet toe beperkend.
Eén thema dient zich altijd weer in aan in het werk van de Amerikaanse componist John Luther Adams en dat is het wel en wee van onze planeet. Als natuurbeschermer weet Adams waar hij over praat. Eind jaren ’70 vertrok hij naar Alaska waar hij de afgelopen 40 jaar heeft gewoond en met eigen ogen getuigen was van de gevolgen van klimaatverandering. Onlangs verruilde hij Alaska voor het andere uiterste: de Chihuahuan woestijn in Zuid-Californië, waar ‘Become Desert’ ontstond, een opdrachtwerk van het Seattle Symphony Orchestra, dat onder leiding van Ludovic Morlot dit stuk opnam voor Cantaloupe Music.
De blokfluit is een onderschat instrument. Het zal komen door het gebruik op scholen dat het niet door iedereen als volwaardig wordt gezien. Onzin natuurlijk, beluister maar eens één van die blokfluitconcerten uit de Barok. Met name de Italianen hebben heel wat virtuoze concerten geschreven. De blokfluit is in de hedendaagse gecomponeerde muziek echter wat minder goed vertegenwoordigd, iets waar de fameuze Michala Petri al jarenlang verandering in probeert te brengen.
Je moet even doorzoeken op internet voor je iets vindt over de componist André O. Möller. Zelfs op de site van Wandelweiser Records, waar onlangs zijn vierde album ‘A Labour of Love’ verscheen, staat vrijwel niets. Kortom, een bescheidener componist als Möller kwam ik nog niet eerder tegen.
De kans is groot dat u nog nooit heeft gehoord van de inmiddels 92 jarige Amerikaanse componiste Edith Hemenway, geboren Fitz. Toch is zij reeds sinds halverwege de jaren ’40 actief als componiste van met name kamermuziek en liederencycli, al schreef zij tevens vier opera’s, waar haar dochter Sarah de libretti voor schreef. Het is dankzij de inspanningen van klarinettiste Nancy Braithwaite en Et’cetera dat ze nu, met het verschijnen van ‘To Paradise for Onions’, onder de radar vandaan komt
Na aandacht voor de kamermuziek van de Franse componist Pascal Dusapin, kunnen we ons nu, middels een album uitgebracht door BIS, laven aan zijn orkestwerken. Naast een vioolconcert, met de titel ‘Aufgang’ en een pianoconcert, ‘À Quia’, vinden we onder de titel ‘Wenn Du dem Wind…’ een drietal scenes uit de opera ‘Penthesilea’.
Op 1 december 2015 overleed onverwachts de Zwitserse componist en blokfluttist Hans-Jürg Meier, hij werd maar 51 jaar. Een kort zoektocht op internet levert bijzonder weinig opnames op van de man zijn werk, dus deze uitgave van Wandelweiser, met daarop drie stukken voor kleine bezetting, een genre waar Meier zo te zien in uitblonk, is meer dan welkom. ‘Colours de la Rose’, ‘Presso il Passo di Cristalina’ en ‘Diaphanés (durchscheinend)’ vinden we hier. Met veel zorg gekozen, uitgevoerd en gepresenteerd, laat dat maar aan dit label over.