Vandaag, zaterdag 28 november, is het weer zo ver. In het Amsterdamse Bimhuis treden dan de drie bands op die vorig jaar The Records wonnen, een initiatief van stichting Keep an Eye: SMANDEM, het Idema/Serierse Quartet en het Sam Newbould Quintet. Dit alles maakt deel uit van een initiatief om beginnende jazzmusici een zetje in de rug te geven. (meer…)
Veel te lang geleden dat het in Tilburg gevestigde New York Haunted hier aan bod kwam. In december 2019 besprak ik albums van TUUUN en s.soo, beiden musici die zich, trouw aan de stijl van het label, specialiseren in alternatieve techno. Tijd dus voor een update aan de hand van nieuwe albums van Demented Machine, No Intellectual Property en Hypnaton.
Het onlangs door Challenge Classics op Cd uitgebrachte oratorium ‘Atlantis’, voor sopraan, bariton, twee solo harpen, groot koor en groot orkest, schreef Robin de Raaff in 2016 voor de AVROTROS vrijdag concertserie in het Utrechtse TivoliVredenburg. ‘Atlantis’ staat voor De Raaff, die zich grotendeels baseerde op het gelijknamige gedicht van Hart Crane, voor het fenomeen ‘het eiland’. Ofwel afgesneden zijn. Hiermee ook doelend op de moderne gecomponeerde muziek, gesymboliseerd in één van de grondleggers: Pierre Boulez.
Dit voorjaar besteedde ik hier aandacht aan het bij Esc.rec. verschenen ‘Variations in a-moll for a granular synthesis’ van Gintas K, ofwel de uit Litouwen afkomstige Gintas Kraptavičius. Inmiddels ligt er weer nieuw werk van deze musicus die zich specialiseerde in elektronische muziek. In eigen beheer verscheen de Cd ‘Amnesia’, terwijl Powdered Hearts Records de cassette ‘Sound & Spaces’ uitbracht.
Vrouwen zijn nog altijd ondervertegenwoordigd in de jazz, iets dat nog sterker geldt voor zwarte vrouwen. En als je dan ook nog kiest voor de fluit, een instrument dat we niet vaak horen in de jazz, lijkt doorbreken helemaal onmogelijk. Het lukte Nicole Mitchell en al zo’n twee decennia speelt zij een bijzondere rol in de hedendaagse jazz. Albums van Mark Dresser Seven, het Matthew Shipp Trio, haar eigen Black Earth Ensemble en haar samenwerking met Moor Mother tonen daarbij haar enorme veelzijdigheid.
Enige maanden geleden kondigde Fie Schouten haar nieuwe album, ‘Nature’, reeds aan via de nieuwsbrieven over het Basklarinetfestijn, dat natuurlijk, net als alle andere festivals en concertreeksen, continue aan updates onderhevig is. Zo stonden voor de afgelopen twee weken de nodige concerten gepland die vanzelfsprekend helaas geen doorgang konden vinden. Gelukkig hebben we dit nieuwe album en dat maakt veel goed.
Na ‘Auburn Rule’ stammend uit de herfst van 2017 en ‘Thrall’, een ode aan de winter van 2018, vervolgt het uit Londen afkomstige Wren zijn seizoenencyclus met het bij Gizeh Records verschenen ‘Groundswellls’. En het kwartet, bestaande uit de gitaristen Owen Jones en Chris Pickering, bassist Robert Letts en drummer Sebastian Tull weet ook met dit album weer te overrompelen.
Zeg The National en je hebt het over Matt Berninger, die als zanger van de ruim twintig jaar dat deze alternatieve rockband inmiddels bestaat, een aardige reputatie heeft opgebouwd. Maar net als bassist Bryce Dessner, die hier al meerdere keren voorbij kwam in zijn rol van componist, doen we ook Berninger te kort door hem louter als de zanger van te beschouwen. Het beste bewijs is het bij Concord Records verschenen ‘Serpentine Prison’, de man zijn eertste solo album.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Vijf jaar kostte het de Nederlandse band Templo Diez om hun zesde album, ‘Starlight’ te maken. Het resultaat is er naar: een boeiend en vooral persoonlijk album waarin Hans Custers, Leejon Verhaeg, Pascal Hallibert, Paolo Panza en Shireen van Dorp in tien gloedvolle nummers ons meenemen op een boeiende muzikale reis.