Meer minimalisme en meer van het Engelse Touch. Twee musici die volledig met elektronica werken en dit combineren met veldopnames. Onder de noemer ‘Resistenza’ bracht Philip Jeck twee live opnames uit en verder hier aandacht voor het bijzonder subtiele ‘Evergreen’ van Patrick Shiroishi. Beide albums zijn louter te verkrijgen als download.
Onlangs verscheen ‘On Minimalism – Documenting a Musical Movement‘ van Kerry O’Brien en William Robin, waar ik nog uitgebreid op terug zal komen. Het lezen van dit boek brengt me echter op allerlei vormen van minimalisme in muziek, veel verder reikend dan wat we altijd verstaan onder minimal music. Hoé veelzijdig wil ik de komende tijd hier aantonen. Al liet de bespreking van de solo albums van Ingar Zach een paar dagen geleden dat ook al horen. Vandaag drie albums van een label dat in de voorhoede van dit genre speelt: Touch. Ik sta stil bij ‘Call and Response’ van Stefan Goldmann. ‘Of Endless Light’ van Cleared (Steven Hess en Michael Vallera) en ‘CSound + Saz’ van Anthony Moore.
Het is al weer enige tijd geleden dat ik stil stond bij het Zwitserse VETO Records, het geesteskind van saxofonist Christoph Erb. Twee recente albums laten echter weer eens horen hoe bijzonder dit label is en hoe zeer Erb, die op geen van beide albums te horen is, anderen een podium gunt. Saxofonist Elio Amberg en drummer Julian Sartorius vormen samen Julius Amber. Eerder dit jaar verscheen ‘Close Up’ als LP. En heet van de persen is ‘Ghost Ship’ van Die Fermentierten, ofwel saxofonist Lino Blöchlinger, gitarist Valentin Baumgartner en drummer Tobias Sommer.
In het dubbelportret over de Noorse percussionist Ingar Zach, gisteren kwamen hier twee solo albums voorbij, vandaag twee samenwerkingen. Na ‘Mono no Aware’, dat vijf jaar geleden bij Aspen Edities het licht zag, smaakte de samenwerking van Ruben Machtelinckx en Thomas Jillings, die samen Linus vormen, met Nils Økland, Niels van Heertum en Zach naar meer, resulterend in ‘Light as Never’. Ook multi-instrumentalist en landgenoot Kim Myhr trommelde Zach op voor het octet waarmee hij ‘Sympathetic Magic’ opnam voor Hubro Music.
De Noorse percussionist en geluidskunstenaar Ingar Zach realiseerde in nog geen jaar tijd twee solo albums. ‘Musica Liquida’ kwam uit bij Sofa Music, ‘Strumento di etimo incerto’ bij Aspen Edities. Op beiden horen we hem in de weer met zijn Gran Cassa, aangevuld met de nodige percussie, pauken, zijn stem en bescheiden elektronica. Maar dat is niet alles. Hij maakte ook nog albums met Kim Myrh en met Linus, die hier beiden morgen aan bod komen.
Ter afsluiting van het Pyroclastic Records portret sta ik stil bij één van de meest spraakmakende saxofonisten van dit moment: Ingrid Laubrock. Recent verscheen van haar het grensverleggende ‘The Last Quiet Place’ bij dit boeiende label. Ze is hier te horen met een sextet, waarin we naast gitarist Brandon Seabrook die in dit portret eerder voorbij kwam, ook violiste Mazz Swift, celliste Tomeka Reid, bassist Michael Formanek en haar partner drummer Tom Rainey aantreffen. Samen met Rainey vormt ze ook het door Ig Henneman en Ab Baars opgerichte Perch Hen Brock & Rain. Recent verscheen bij de door Henneman en Baars geleide Stichting WIG ‘Elegiacal’.
Vandaag wederom de wonderlijke wereld van Pyroclastic Records. Zoals eerder genoteerd tasten de musici op dit label graag de grenzen van het begrip ‘jazz’ af, met vaak bijzondere resultaten. Zo nam Cory Smythe de Jerome Kern klassieker ‘Smoke Gets in Your Eyes’ als uitgangspunt voor een album waarin klimaatverandering centraal staat, zie ook de prachtige hoes van de Cd en brengen Smythe en Sylvie Courvoisier een versie voor twee piano’s van Igor Stravinsky’s ‘Le Sacre du printemps’ naast een lang stuk van Courvoisier zelf: ‘The Rite of Spring – Spectre d’un song’.
Na ECM Records, is het nu de beurt aan Pyroclastic Records. Wie dit in 2016 door pianiste Kris Davis opgerichte label kent, weet dat hier een geheel andere wind waait, het toont weer eens de veelzijdigheid van dit genre aan. Drie recente albums vandaag: ‘More Touch’ van een kwartet rondom vibrafoniste Patricia Brennan; ‘Brutalovechamp’ van gitarist Brandon Seabrook’s Epic Proportions, een octet en ‘Tines of Change’, het nieuwe solo album van bassist Mark Dresser. Alle drie tasten ze de grenzen van de jazz af en gaan er regelmatig flink overheen.
Als er iets duidelijk werd de afgelopen dagen, waarin we stil stonden bij ECM Records, dan is het wel dat je een speciaal soort musicus moet zijn om je hier thuis te voelen. Weinig labels zijn immers zo consistent en op de goede manier voorspelbaar als juist deze. Iemand die volledig aan die kwalificaties voldoet is trompettist Ralph Alessi, zijn vaak wat omfloerste spel past hier perfect. Met pianist Florian Weber, bassist Bänz Oester en drummer Gerry Hemingway, met wie hij het Ralph Alessi Quartet vormt, bracht hij onlangs ‘It’s Always Now’ uit. Alessi is verder te horen op het bij Outhere verschenen ‘Out of Silence’ van bassist Stéphane Kerecki, die voor zijn kwintet verder pianist Marc Copland, tenorsaxofonist Tore Brunborg en drummer Fabrice Moreau uitnodigde.
Vandaag twee gitaristen en hun nieuwe, bij ECM Records verschenen albums, allebei vers van de pers. Jacob Young realiseerde met bassist Mats Eilertsen en drummer Audun Kleive ‘Eventually’; Dominic Miller maakte met pianist Jacob Karlzon, bassist Nicolas Fiszman en drummer Ziv Ravitz ‘Vagabond’. Beide helemaal in stijl van dit nog altijd bijzondere label.