De Amerikaanse componist en fluitist Ned McGowan heeft een bijzondere voorliefde ontwikkeld voor de machtige basfluit en zijn diep grommende geluid. Het leidde enige tijd geleden tot een album vol eigen composities met de toepasselijke titel ‘The Art of the Contrabass Flute’ waarin dit wonderlijke instrument alle ruimte krijgt die het verdient.
De Pool Mieczyslav Weinberg is nu niet bepaald een bekend componist geworden, zijn roerige leven is hier mede debet aan, maar de laatste tijd staat hij wel meer in de belangstelling. Eerder besteedden we hier aandacht aan een album met zijn solo sonates voor viool, schitterend uitgevoerd door Linus Roth. Inmiddels ligt er ook een dubbel CD, verschenen bij ECM met daarop zijn vier kamer symfonieën en een bewerking van zijn pianokwintet.
De weg die componist Jeffrey Roden heeft afgelegd is lang en bijzonder. Hij begon zijn muzikale carrière ooit als sessiemuzikant en speelde bas op platen van Bo Didley en Big Jay McNeely. Zo’n vijftien jaar geleden ging het roer wel heel radicaal om en begon hij te componeren in een stijl die mijlen ver af staat van zijn sessiewerk en soms veel weg heeft van die van Morton Feldman.
De Japanse pianiste Keiko Shichijo nam onlangs een bescheiden album op met de ‘zes dansen’ van de Armeens Ottomaanse componist Komitas Vardapet. Een voor ons volstrekt onbekende componist die het absoluut verdient om onder de radar vandaan te komen. Hulde dan ook aan Arnold de Boer en zijn Makkum Records die het aandurfde om deze opnames uit te brengen.
De in 1943 geboren Engelse componist Gavin Bryars is een veelzijdig man. Ooit, begin jaren ’60 gestart als bassist in de vrije improvisatie waarbij hij onder andere samen speelde met Derek Bailey en Tony Oxley, stapte hij al vrij snel over naar het componeren. Hij boekte al vroeg succes met ‘Sinking of The Titanic’ (1969) en ‘Jesus’ Blood Never Failed Me Yet’ (1971). Naast het vak van componist bleef Bryars actief als bassist, in Portsmouth Sinfonia en als docent. Inmiddels reeds met pensioen legt hij zich nu fulltime toe op het componeren.
Hoe intens tragisch kan een mensenleven verlopen. Want wie kent de componist Norbert von Hannenheim? Geboren in 1898 in Hermannstadt, Transylvanië, het huidige Sibiu in Roemenië. Hij studeerde in Leizpzig bij Paul Graener, won in 1925 de prestigieuze George Enescu prijs en studeerde uiteindelijk bij Arnold Schönberg in Berlijn. En daar ligt mede de oorzaak van het feit dat wij Von Hannenheim, een zeer talentvol componist, nu niet meer kennen. (meer…)
Hoeveel fagotconcerten kent u? Veel zullen het er niet zijn, vrees ik. En kunt u er wel één noemen dan hoort daar het fagotconcert van Sebastian Fagerlund of dat van Kalevi Aho waarschijnlijk niet bij. Voor Bram van Sambeek, voorvechter van dit prachtige instrument ligt dat vanzelfsprekend geheel anders. Het concert van Fagerlund, ‘Mana’ werd speciaal voor hem geschreven, evenals diens solostuk ‘Woodlands’. Van Sambeek brengt het op de CD ‘Bassoon Concertos’ samen met het fagotconcert van Aho en dienst solostuk ‘Solo V’.
De Britse componist Pete Harden kwam ooit naar Nederland om te gaan studeren bij Louis Andriessen en Richard Ayres, bleef hier hangen en was als gitarist één van de oprichters van Ensemble Klang waarvan hij tevens artistiek leider is.
Met ‘Precious Metals’ ligt er inmiddels nu ook een Cd met zijn composities gespeeld door het ensemble.
Van de uit Letland afkomstige componist Peteris Vasks, recent besteedde we nog aandacht aan zijn vioolconcert, uitgevoerd door het Nederlands Kamerorkest onder leiding van van Risto Joost en met Gordan Nikolić als solist, verscheen onlangs ook een voortreffelijke uitvoering van zijn compositie voor piano, ‘The Seasons’. Dat Vasks zijn inspiratie voor zijn composities met name vindt in de natuur maakt dit werk onomstotelijk helder en zijn missie laat weinig te raden over: “De meeste mensen hebben tegenwoordig geen geloofsovertuigingen, geen liefde, geen idealen. De spirituele dimensie is verloren gegaan. Mijn bedoeling is om voedsel voor de ziel te verschaffen en dit is wat ik in mijn werk predik.”
De klassiek geschoolde saxofonist Tom Sanderman heeft voor zijn debuut Cd hoog ingezet. Niet alleen selecteerde hij drie vroege werken van Terry Riley, Steve Reich en Philip Glass voor sopraansax, hij vroeg ook nog eens componist Anthony Fiumara om een nieuw stuk voor tenorsax dat hier dus direct voor de eeuwigheid is vastgelegd. Sanderman kiest dus voor een programma van componisten uit de zogenaamde minimal music, want ook Fiumara voelt zich tot deze stijl aangetrokken. (meer…)