Twee keer eerder besteedde ik hier aandacht aan de Slowaaks-Spaanse componist Adrián Demoč. Beide keren betrof het albums verschenen bij Another Timbre. ‘Žiadba’ en ‘Hlaholika’ bevatten in totaal negen stukken, allen gespeeld door Apartment House. Maar Demoč bracht vorig jaar nog twee andere albums uit. Op het bij Discreet Editions verschenen ‘Sen’ horen we drie stukken voor sextet en het bij Pavlík Records verschenen ‘Dotyki. Z Zrkadlon’ bestaat uit een vioolsolo van bijna een uur, gespeeld door Milan Pala. Tijd dus om deze uitzonderlijke componist hier weer eens voorbij te laten komen.

Op ‘Sen’ horen we een gelegenheidssextet met een wat vreemde bezetting. We horen Jedediah Allen op cornet, Anna-Kaisa Meklin op viola da gamba, Lukas Frank op orgel, Julia Marty op een gittern – een Middeleeuws snaarinstrument, Rui Stähelin op de luit en Carolin Margraf op een gotische harp, allemaal musici die zich gespecialiseerd hebben in oude muziek. Direct in het eerste stuk, ‘Zátiši a súzvuk’ ontvouwt zich die voor Demoč zo typische klank: lang uitgesponnen noten, met veel aandacht voor microtonaliteit, afgewisseld met krachtige aanslagen. Het derde stuk op het album, het uit 2018 stammende ‘A Luca Marenzio’ is ongetwijfeld een hommage aan de door zijn madrigalen bekende Italiaanse Renaissance componist Luca Marenzio. En ook hier vinden we die aandacht voor microtonale klankwolken. Het tweede stuk van het album, het titelstuk ‘Sen’, wijkt hier fors vanaf. Want hier horen we verstild pizzicato spel, waarbij vooral opvalt dat Demoč de klanken alle tijd geeft om zich door de ruimte te verplaatsen. Het is ook in dit stuk dat deze opvallende bezetting zich uitbetaald. Demoč’ muziek roept hier sterke associaties op met zowel de Middeleeuwse Spaanse muziek als met de Slowaakse volksmuziek.

‘Dotyki. Z Zrkadlon’ schreef Demoč op verzoek van Pala. De twee kennen elkaar reeds zo’n twintig jaar, maar zo’n lange compositie was er nog niet eerder van gekomen. Of beter gezegd, eerdere pogingen maakte Demoč nooit af, zoals hij zelf zegt, was hij er niet eerder klaar voor. Bij eerdere pogingen liet hij zich inspireren door ‘Andrej Roebljov’, de fameuze film van Andrei Tarkovski en voor het finale stuk stelt Demoč dat naast Tarkovski regisseurs als Béla Tarr, Ingrid Bergman en Werner Herzog belangrijk voor hem zijn, regisseurs met een bijzondere relatie tot begrippen als tijd en ruimte, begrippen die ook bij Demoč een belangrijke rol spelen. Want wat we hier horen is wederom een prachtig klanklandschap, vol subtiele kleuren. Er treedt verandering op, maar dan uiterst langzaam en subtiel. En wat vooral opvalt zijn de zeer hoge, ijle noten, die Demoč continu laat oplossen in de stilte. Een zeer rustgevend album.

‘Sen’ is te beluisteren via Bandcamp en daar ook te koop: