Ik vervolg mijn serie gecomponeerde werken voor piano met twee lange stukken, beiden van Amerikaanse componisten. Steven Beck speelt ‘Artifacts’ van Jeffrey Hall en Darryl Friesen vertolkt ‘Curlicue’ van Karen Sunabacka. Beide albums verschenen bij imprints van Parma Recordings: Navona Records, respectievelijk Ravello Records.
De uit Letland afkomstige componist Pēteris Vasks is bij ons inmiddels aardig bekend, iets wat veel minder geldt voor de Cyprioot Vassos Nicolaou. Van beiden verschenen onlangs Cd’s met werk voor piano solo. Reinis Zariņš nam onder de titel ‘Piano Works’ een drietal stukken, waaronder het monumentale ‘The Seasons’, op voor Ondine en Tamara Stefanovich legde voor Pentatone de ‘Etudes’ vast van Nicolaou, samen met ‘Frames’ voor vier handen, dat ze speelt met haar partner Pierre-Laurent Aimard. Beiden hoorde ik nog onlangs tijdens het Kurtág Festival in het Muziekgebouw aan ’t IJ.
De elf ‘Klavierstücke’ van Karlheinz Stockhausen, gecomponeerd tussen 1952 en 1961, dus vrij vooraan in zijn carrière, behoren tot de meest bijzondere en veeleisende stukken uit de hedendaagse pianoliterauur. Bijna vier jaar geleden kwamen ze hier aan bod in een uitvoering door Sabine Liebner, nu is het de beurt aan Miharu Ogura die bij Thanatosis Produktion live opnames van de stukken uitbracht.
Wellicht is de piano wel, samen met de viool, het meest gebruikte instrument in de gecomponeerde muziek. En dat geldt al helemaal als we het instrument als solo instrument bekijken. De pianist, beginnend of gevorderd behoeft zich geenszins te vervelen. Daarom de komende tijd gecomponeerde muziek voor dit prachtige instrument met zoveel mogelijkheden. Twee componisten vandaag die het minimalisme hebben omarmd, zo kenmerkend voor het Wandelweiser Collectief. Van Florian Wittenburg verscheen ‘1- bis 4-Stimmig’, gespeeld door hemzelf en van Anastassis Philippakopoulos ‘Piano 1’, ‘Piano 2’ en ‘Piano 3’, allen gespeeld door Teodora Stepančić.
Leo Feigin is een trouw man. Sommige musici biedt hij voor jaren een podium, culminerend in een eindeloze stroom aan Cd’s bij zijn Leo Records. Zo verscheen veel werk van het Ganalin Trio, Anthony Braxton, Marilyn Crispell en Ivo Perelman bij dit label. De laatste paar jaar zien we veel voorbij komen van vibrafonist Sergio Armaroli. Oktober vorig jaar besprak ik reeds drie albums en nu presenteer ik er u wederom drie. Twee van het bepaald ongewone kwartet dat hij vormt met accordeonist Veli Kujala, saxofonist Harri Sjöström en trombonist Giancarlo Schiaffini: Windows & Mirrors | Milano Dialogues, de delen één en twee en ‘What Went Wrong’ waarop we hem horen met gitarist Elliott Sharp en bassist / vocalist Steve Piccolo.
De Canadese componiste en trompettiste Lina Allemano is zonder meer één van de meest interessante musici van dit moment op dit instrument. ‘Experimentele jazz’ is een etiket wat goed plakt, maar iets waar zij zich geenszins toe beperkt, getuige ‘Pipe Dream’ dat onlangs het licht zag bij haar eigen Lumo Records. Ze nam het op met Lina Allemano Four, waar we verder altsaxofonist Brodie West in aantreffen, naast bassist Andrew Downing en drummer Nick Fraser. Hier ook aandacht voor het al iets oudere ‘Disappearing Curiosities’, waarin we Allemano horen als onderdeel van het kwartet van pianiste Tania Giil, iemand waar ze regelmatig mee samenwerkt. Verder hier bassist Rob Clutton en drummer Nico Dann. Het album werd door Gill in eigen beheer uitgebracht.
Vandaag aandacht voor de delen vier en vijf van ‘V.I.R.US.’, het project van Alva Noto en de onlangs overleden Ryuichi Sakamoto. Gisteren besteedde ik aandacht aan de drie albums die tussen 2002 en 2006 bij NOTON verschenen: ‘Vrioon’, ‘Insen’ en ‘revep’. Vandaag komt het uit 2009 stammende ‘utp_’ aan bod en het in 2011 uitgebrachte ‘Summvs’. ‘utp_’, gecomponeerd voor het vierhonderd jarig bestaan van de Duitse stad Mannheim is van de twee het meest bijzonder, aangezien we hier naast Alva Noto en Sakamoto het Ensemble Modern horen.
Op 28 maart jongstleden overleed Ryuichi Sakamoto. Hij werd 71 jaar. In 2021 was hij gastcurator van het Holland Festival, maar toen reeds te ziek om aanwezig te kunnen zijn. Zijn opera ‘TIME’ maakte echter indruk. Eind vorig jaar verschenen ook remasters van de vijf albums die hij met producer Alva Noto maakte, bekend als de ‘V.I.R.U.S’ Series. Tussen 2002 en 2011 verschenen bij NOTON ‘Vrioon’, ‘Insen’, ‘revep’, ‘utp_’ en ‘Summvs’. En nu is het moment om die vijf albums hier te laten passeren, als in memoriam. Vandaag de eerste drie, morgen de laatste twee.
‘Playing with Standards’ heet het nieuwe driedubbelalbum van pianist Seppe Gebruers dat onlangs bij El Negocito verscheen. En let op de titel, want waarom staat er niet gewoon: ‘Playing Standards’? Simpelweg omdat dat de lading onvoldoende zou dekken. Gebruers speelt hier namelijk niet louter beroemde jazzstandards als ‘When You wish upon a star’, ‘The Days of Wine and Roses’ en ‘Donna Lee’, hij speelt er ook mee. Bijvoorbeeld door te werken met twee piano’s, waarbij de stemming een kwarttoon verschilt.
Via Aruán Ortiz kwam ik dinsdag op James Brandon Lewis en zijn kwartet album ‘Molecular Systematic Music Live’. Er ligt echter meer van Lewis. Hij heeft ook nog een trio met cellist Chris Hoffman en drummer Max Jaffe waarvan bij ANTI ‘Eye of I’ uitkwam en hij is te horen als onderdeel van Heroes Are Gang Leaders in het bij 577 Records verschenen ‘LeAutoRoiOgraphy’. Die laatste is een heuse superband onder leiding van de dichter Thomas Sayers Ellis, met verder vocalen van de dichters Bonita Lee Penn, Randall Horton en actrice Nettie Chickering en aangevuld met bassist Luke Stewart, altvioliste Melanie Dyer, pianiste Jenna Camille – die we overigens beiden ook horen met vocalen – saxofonist Devin Brahja Waldman, trompettist Heru Shabaka-ra, gitarist Brandon Moses en drummer Warren “Trae” Crudup, III.