God Is God – Metamorphoses (CD Recensie)

De muziek van God Is God, het in Berlijn residerende duo, bestaand uit de Turkse musicus en producer Etkin Çekin en de Wit-Russische multi-instrumentaliste, componiste en zangeres Galina Ozeran, is niet gemakkelijk te categoriseren. Wat de twee maken is een boeiende mix van experimentele elektronica, ambient, krautrock en avantgarde pop, aangevuld met de invloed van de volksmuziek zoals we die uit beide landen kennen. Sinds 2018 zijn ze actief en ‘Metamorphoses’ is hun debuut voor het Duitse Bureau B.

(meer…)

Lees verderGod Is God – Metamorphoses (CD Recensie)

Parcels – Day/Night (CD Recensie)

Het duurde drie jaar voordat het Australische, momenteel in Berlijn bivakkerende Parcels met een tweede album kwam, maar met de bij Because Music verschenen dubbelaar ‘Day/Night’ lossen ze de belofte uitstekend in. Twee met aandacht geconstrueerde schijven die – en dat kan natuurlijk ook niet anders als je naar de titel kijkt – in zekere zin elkaars tegenpolen zijn. Het gemeenschappelijke is echter het hecht doortimmerde geluid, de perfecte samenhang, het gevoel dat niets aan het toeval is overgelaten.

(meer…)

Lees verderParcels – Day/Night (CD Recensie)

Kreidler – Spells and Daubs (CD Recensie)

Het uit Düsseldorf afkomstige Kreidler voegde onlangs met het bij Bureau B verschenen ‘Spells and Daubs’ een nieuw album toe aan een reeds behoorlijk uitgebreide discografie. In 2020 startten de opname in het plaatselijke Kabawil Theater, een bekende plek voor deze band, vorig jaar werd er nog wat aan geschaafd voordat in Londen Peter Walsh aan het mixen sloeg. Intussen bleven Alex Paulick, Andreas Reihse en Thomas Klein de krautrock trouw.

(meer…)

Lees verderKreidler – Spells and Daubs (CD Recensie)

Mild High Club – Going Going Gone (CD Recensie)

Samengebalde energie met een boodschap, zo kunnen we het derde album van de Amerikaanse rockgroep Mild High Club wel noemen. Het bij Stones Throw Records verschenen ‘Going Going Gone’ mag dan slechts een half uur duren, aan intensiteit ontbreekt het geenszins bij de groep rond voorman Alex Brettin. Psychedlische pop, vermengd met een grote diversiteit aan andere stijlen, wordt hier doeltreffend ingezet om het dystopische Amerika van nu neer te zetten.

(meer…)

Lees verderMild High Club – Going Going Gone (CD Recensie)

Gaspard Augé – Escapades (CD Recensie)

De Fransman Gaspard Augé kennen we tot nu toe vooral van het duo Justice dat hij vormt samen met Xavier de Rosnay. Een duo dat zich vooral toelegt op het genre electro/house. Vorig jaar maakte Augé echter ook zijn debuut als solo artiest met het in alle opzichten wat vreemde ‘Escapades’. Niet alleen de hoes van het album doet daarbij futuristisch aan, dat geldt ook voor de muziek.

(meer…)

Lees verderGaspard Augé – Escapades (CD Recensie)

King Gizzard & The Lizard Wizard – K.G. / L.W. / Butterfly 3000

Geen band zo actief als het uit Australië afkomstige King Gizzard & The Lizard Wizard. In 2020 brachten ze negen nieuwe albums uit, evenals dit jaar, EP’s en singles niet meegerekend! Dat kan alleen als je zelf je albums uitbrengt, iets wat deze band dan ook consequent doet. Maar nog knapper is dat het totaal niet ten koste gaat van de kwaliteit. De drie die hier de revue passeren vormen daar het bewijs van. Allereerst ‘K.G.’ en ‘L.W’, ofwel de delen twee en drie van de in 2017 met ‘Flying Microtonal Banana’ gestarte serie ‘Explorations into Microtonal Tuning’. En verder hier aandacht voor ‘Butterfly 3000’, dat deze zomer uitkwam.

(meer…)

Lees verderKing Gizzard & The Lizard Wizard – K.G. / L.W. / Butterfly 3000

The Wallflowers – Exit Wounds (CD Recensie)

Zeven albums bracht The Wallflowers uit tussen 1992 en 2012 en toen was het ineens stil. Lang stil, want eerder dit jaar verscheen pas hun achtste album, het door New West Records uitgebrachte ‘Exit Wounds’. Iedereen die er ooit bij was is inmiddels weg op de oprichter na, de gitarist en zanger Jakob Dylan. “The Wallflowers is much of my life’s work” is zijn simpele verklaring voor de terugkeer. Hij verzamelde een nieuwe band, met onder andere Butch Walker die het album ook produceerde, vroeg Chris Dungan, onder andere bekend van zijn werk met Green Day, voor de mengtafel en bood Shelby Lynne een uitgebreide gastrol.

(meer…)

Lees verderThe Wallflowers – Exit Wounds (CD Recensie)

Eskina – We Were the Moon (CD Recensie)

Eskina is een bijzondere verschijning in het muzikale landschap, een kwintet dat zich lastig laat vastpinnen. Dat begint al met de bezetting die de oprichter, gitariste Merel van Hoek een aantal jaren geleden koos. De aanwezigheid van altviolist Kellen McDaniel en celliste Berber Heerema, naast basgitarist Joop de Graag en percussionist Mischa Porte doet ons immers niet primair aan jazz of pop denken. En toch is dit pop, maar ook jazz en folk en zijn er invloeden van ambient en neo klassiek, zo horen we bij het beluisteren van het bij Challenge Records verschenen debuut ‘We Were the Moon’, waarop we als gast ook Maarten Vos horen, in de weer met live elektronica

(meer…)

Lees verderEskina – We Were the Moon (CD Recensie)

Haesen & Breidenbach – Où est l’Amour? (CD Recensie)

De Nederlands-Franse-Burundeese zangeres Charlotte Haesen en de Duitse gitarist Philip Breidenbach vormen niet alleen het muzikale duo Haesen & Breidenbach, maar delen ook in het dagelijks leven lief en leed met elkaar. De afgelopen periode was voor hen een bijzondere, naast de stress van de pandemie verwachte Haesen een baby, zo leert ons het Cd-boekje. Verschillende emoties tegelijkertijd dus: triestheid en opgewektheid, tegenslag en vreugde, het klinkt allemaal op hun bij Challenge Records verschenen debuut ‘Où est l’amour’, middels teksten in het Nederlands, Chinees maar vooral in het Frans en het Engels. Breidenbach bespeelt aansluitend alle instrumenten.

(meer…)

Lees verderHaesen & Breidenbach – Où est l’Amour? (CD Recensie)

Margo Price – Perfectly Imperfect at The Ryman (CD Recensie)

Ooit werkte ze als serveerster aan de overkant van één van s’ werelds beroemdste podia en hét podium voor country: The Ryman in Nashville. Maar serveerster worden was niet de reden dat Margo Price op haar twintigste vanuit Aledo, Illinois naar Nashville trok, dat was de muziek. In 2016 bracht ze haar debuutalbum uit, ‘Midwest Farmers Daughter’ en sindsdien is haar ster rijzende in de wereld van singer-songwriter en country rock. En zo stond ze dus ineens zelf in The Ryman, met een zeventien(!) koppige band. En de titel van het bij Loma Vista Recordings verschenen album is niet geheel toevallig ‘Perfectly Imperfect at The Ryman’.

(meer…)

Lees verderMargo Price – Perfectly Imperfect at The Ryman (CD Recensie)