Gintas K. – Nervus Vagus / Lėti (CD Recensie)

De ‘strijkkwartetten’ van Frieda Bertelsohn Martholdy die hier gsiteren voorbij kwamen, vormen een mooie overgang naar een serie recensies over elektronische muziek. Te beginnen met de uit Litouwen afkomstige Gintas Kraptavičius, ofwel Gintas K. Hij komt hier regelmatig voorbij, voor het laatst begin vorig jaar met ‘The Ways’ en blijft mij altijd weer verrassen. Vandaag aandacht voor het in eigen beheer uitgekomen ‘Nervus Vagus’ en het bij het Portugese Crónica verschenen ‘Lėti’. Twee totaal verschillende albums, de veelzijdigheid van K aantonend.

De dertien delen van ‘Nervus Vagus’ vormen een eenheid. Kraptavičius over dit album: “‘Nervus vagus’ is an electroacoustic music work that consists of stretched granular motives during the entire piece. They are mixed with voices and stories told by people of different ages and gender. Stories blossom out of humorous fairytales told by 5 years’ child, stories about death, narrations of mindfulness, stories about consequences of WW2, deportation during Stalin regime and life in Siberia.” Een album dus met een ziel. En het moet gezegd, de combinatie van de vaak industrieel aandoende elektronica, iets wat we bij deze musicus vaker aantreffen en de stemsamples is een bijzondere. Mooie voorbeelden zijn ‘Paštys Story’, waarin we redelijk zacht een man horen praten, gecombineerd met een sloom ritmisch patroon en het vrij lange ‘+ All We Are’ waarin diverse stemmen en futuristische geluiden prachtig samen oplopen. ‘Paštys Story’ loopt overigens uit in een schitterend klanklandschap, ‘Saulė fairy tale about dogs, piglets & a wolf’, waarbij een meisjesstem de futuristische klanken doorsnijdt. ‘Art Story’ is een ander voorbeeld van Kraptavičius’ rijke klankwereld.

Zestien jaar geleden verscheen ‘Lengvai / 60 x one minute audio colours of 2kHz sound’ bij Crónica, het eerste album van K bij dit label. Sindsdien werkte K regelmatig mee aan compilatie albums en volgde er vier volwaardige albums, gevolgd door het vijfde dit jaar, ‘Lėti’. Zoals gezegd is dit een totaal ander album dan ‘Nervus Vagus’. Hier laat K zich van zijn ingetogen kant horen. Om te beginnen in het prachtige ‘Bells’, maar meer nog middels de wonderlijke bliebjes in ‘Hallucination’. Aansluitend een vrij donkere klankwolk in ‘Various’, dit moet je live horen, verderop doorspekt met gruis. In ieder van de elf stukken op dit album creëert K een andere, bijzonder consistente geluidswereld en altijd is deze en dat onderscheidt dit album met name van ‘Nervus Vagus’ bijzonder sfeervol. Het hierboven genoemde ‘Various’ is een voorbeeld, maar ook de gruizige klankwereld in ‘Savage’; de wijze waarop hij de gitaar inzet in ‘Guitar’, korte aanslagen, waarvan het geluid zich langzaam door de ruimte beweegt; het lome ritme in ‘Nice Pomp’, afgewisseld met allerhande futuristische klankuitingen en het enigszins aan minimal music verwante ‘Query’. Maar het best komt het tot uiting in ‘Ambient’, het stuk heet niet voor niets zo. Al kan K het ook hier niet laten het sfeervolle landschap te interrumperen.

Beide albums zijn te beluisteren via Bandcamp en daar ook te koop: