Christian McBride’s New Jawn – Prime / Wadada Leo Smith – The Emerald Duets (CD Recensie)

Naar aanleiding van North Sea Jazz, afgelopen weekend, pak ik graag nog wat Cd’s op van artiesten die ik zag optreden. Vandaag zijn dat twee drummers die ik op vrijdag zag. Nasheet Waits was te horen als onderdeel van het kwartet van Dave Holland, Andrew Cyrille met zijn eigen kwartet. Waits maakt ook deel uit van bassist Christian McBride’s New Jawn, ‘Prime’ verscheen bij Mack Avenue en Cyrille is te horen op één van de vijf Cd’s van het bij TUM Records verschenen ‘The Emerald Duets’ van trompettist Wadada Leo Smith.

Opener ‘Head Bedlam’ van ‘Prime’ zet direct op onverwachte wijze de toon: het begin en het einde zijn bijzonder abstract – het lijkt wel of we een volière op drift horen, in plaats van trompettist Josh Evans en saxofonist Marcus Strickland – het middendeel is ronduit ritmisch, tegen een blues aan schurend. McBride en Waits horen we goed in het titelstuk, een uitstekende groove neerleggend, waarop het goed soleren is voor de beide blazers. En aangezien we het hier primair hebben over Waits, dit nummer laat middels een paar schitterende solo’s horen wat een uitstekende drummer hij is. Een hoogtepunt is Waits’ ‘Moonchild’, een prachtige ballade, waarin vooral Evans met een ietwat omfloerste toon perfect tot zijn recht komt, vooral in die passages waarin we Strickland op basklarinet horen. Na zoveel introspectie pakt het kwartet weer even flink uit met Larry Youngs ‘Obsequious’, met wederom een glansrollen voor  de beide blazers, maar let hier zeker ook op Waits en McBride en die perfecte groove, meer dan aanstekelijk. De tweede ballade, ‘Lurkers’ is een stuk van McBride zelf en hij neemt dan ook ruim de tijd om aan het begin van dit spannende stuk uitgebreid te soleren. Aansluitend dansen we Ornette Coleman’s ‘The Good Life’ in, een stuk dat zijn inspiratie duidelijk haalt uit de New Orleans traditie. En verderop horen we Waits weer, wederom in een overdonderende solo. Na het up tempo ‘Dolphy Dust’ moeten de solo’s van McBride en Waits nog worden genoemd in het afsluitende ‘East Broadway Rundown’.

TUM Records bracht de afgelopen tijd een fors aantal boxen uit met muziek van Wadada Leo Smith. Eerder besteedde ik reeds aandacht aan ‘Trumpet’, ‘Sacred Ceremonies‘, ‘The Chicago Symphonies’ en de in totaal nu twaalf strijkkwartetten. ‘The Ermerald Duets’ schoot er tot nu toe bij in. Een viertal duetten met even zoveel drummers: Pheeroan AkLaff, Han Bennink, Jack DeJohnette en Andrew Cyrille. Allemaal zeer de moeite waard, maar ik pik hier die ene met Cyrille eruit. Geen betere manier overigens om een drummer echt te leren kennen dan in deze setting. Direct in het eerste stuk, ‘The Patriot Act’ blijkt het echt dát te zijn, een duet. Ze wisselen elkaar af en vullen elkaar aan, Smith met zijn scherpe, krachtig overtuigende spel, Cyrille met dat typische, tegen ritme aanleunende slagwerk. Verderop culminerend in een indrukwekkende solo van die laatste. En zeer overtuigend klinkt het bijzonder ingetogen ‘Havana, the Maghrib Prayer and Reflections’, door Smith’s spel, maar bovenal door het ingetogen slagwerk van Cyrille. ‘Jeanne Lee: in a Jupiter Mood’ valt dan weer op door het strakke, ritmische spel van Cyrille, een prima voedingsbodem voor Smith. Overtuigend slagwerk ook in ‘A Rainbow Sonic Ark for Thomas Ludwik Stanko’, een waardig eerbetoon aan die andere grote trompettist. Tot slot moet ik het spannende ‘Mongezi Feza’ nog noemen, zeker ook vanwege die solo van Cyrille aan het einde.