Jacob Lekkerkerker, ik zag en hoorde hem voor het eerst tijdens de KunstmuziekRoute als onderdeel van de laatste editie van November Music. In de Grote Kerk van Den Bosch bespeelde hij het kabinetorgel, aangezien het grote orgel nog in restauratie was en verzorgde een geheel geïmproviseerde set samen met altviolist Oene van Geel en gitarist en elektronicaproducer Alfredo Genovesi. Bijzonder was toen dat eveneens Nathalie Forget op ondes-martenot aanhaakte die later die middag een solo optreden zou verzorgen.

(meer…)

Dat Stratosphere, het alias van Ronald Mariën, de grote complexiteit van geluiden op ‘Aftermath’ louter met zijn gitaar en een aantal effectpedalen voortbrengt, is bijna niet voor te stellen. Reeds in het eerste stuk ‘Accepting the Aftermath’ klinkt er voor je gevoel een compleet ensemble, zeker als je de fraaie melodieuze lijnen die Stratosphere trekt in ogenschouw neemt.

(meer…)

De eerste release op het nieuwe Nederlandse cassettelabel ‘Warm Drone Label‘ van Casper van der Veen en Bram Gollin, die onder het alias Kave ook zelf dark ambient produceert, is ingeruimd voor niemand minder dan de Japanse ambient componist Hakobune, het alias van Takahiro Yorifugi. Deze artiest heeft inmiddels reeds een imposante discografie bij elkaar gespeeld, vol sfeervolle en beeldende ambient.

(meer…)

De sfeervolle, dromerige muziek van Moon Ate the Dark voelt maar al te vaak aan als een warm bad, waarin je oneindig kunt wegzinken. Anna Rose Carter en Christopher Brett Bailey zijn er ook op hun tweede album weer in geslaagd de luisteraar mee te nemen op een enerverende reis.

(meer…)

Het zijn inderdaad monumenten te noemen, de stukken die het driemanschap Byron Metcalf, Steve Roach en Rob Thomas samen hebben gemaakt. En die nu het album ‘Monuments of Ecstasy’ vormen. Stukken waarin de kwaliteiten van de heren elkaar optimaal aanvullen. Het dwingende, zeer ritmische slagwerk van Metcalf, de bezwerende geluidsgolven van Roach en het donkere, soms dreunende digderidoospel van Thomas gaan naadloos in elkaar over en creëren zo een enerverend, transcendent geluid. Een album ook dat perfect past binnen het ‘Projekt’ label.

(meer…)

Michel Banabila is een ijverig en veelzijdig man. Daarvan getuigt zijn output van de afgelopen maanden. Nu is veel muziek uitbrengen op zich niet zo moeilijk. Het zegt immers niets over de kwaliteit van die muziek. Bij Banabila gaat het tempo echter niet ten koste van de kwaliteit. Integendeel lijkt het wel. Want ook de worp die hier voorbij komt voegt weer het één en ander toe aan zijn oeuvre en aan de elektronische muziek in algemene zin.

(meer…)

James Welburn weet te overweldigen. Reeds in ‘Naught’ de opener van zijn debuutalbum ‘Hold’ zet hij, na een sferisch maar duister intro, een drone neer die klinkt als een alles verpletterende tank. Ondersteund door de monotone mokerslagen van niemand minder dan drummer Tony Buck (onder andere bekend van The Necks) haalt Welburn hier direct het onderste uit de kan.

En als je dan denkt dat het niet heftiger meer kan dan zo, zet hij er nog een paar tandjes bij! Het drumspel van Buck in de marge duwend en alles overspoelend met een tsunami van geluid.

(meer…)