Jürg Frey – String Trio / Circular Music (CD Recensie)

Net als gisteren besteed ik ook vandaag aandacht aan de muziek van Jürg Frey. Bij Another Timbre verscheen een opname, door Apartment House, van zijn ‘String Trio’, gecomponeerd in 2017/18 en herzien in 2022 en bij Insub verscheen onder de titel ‘Circular Music’ een album met bijzondere versies van het tweede deel uit de cyclus ‘Circular Music’ en het eerste en tweede deel uit ‘Extended Cicurlar Music’. De stukken worden uitgevoerd door een octet, bestaande uit musici die we vaker bij dit Zwitserse label aantreffen.

(meer…)

Lees verderJürg Frey – String Trio / Circular Music (CD Recensie)

Jürg Frey – Les Signes Passages / Continuité, fragilité, résonance / Strijkkwartet nr. 4 (CD Recensie)

Vandaag en morgen staat hier de muziek van de Zwitserse componist Jürg Frey centraal, eveneens een representant van het hedendaags minimalisme. Hier drie Cd’s, met op iedere Cd één compositie. Eerst aandacht voor pianiste Keiko Shichijo die op fortepiano het in 2021 gecomponeerde ‘Les Signes Passages’ speelt, dat hier eerder voorbij kwam vanwege de live-uitvoering tijdens November Music 2022. Verder aandacht voor ‘Continuité, fragilité, résonance’ uit hetzelfde jaar, vertolkt door het strijkkwartet Quatuor Bozzini, samen met het saxofoonkwartet Konus Quartet en voor Freys vierde strijkkwartet, waarin we eveneens Quatuor Bozzini horen. De eerste twee albums verschenen bij Elsewhere, het vierde strijkkwartet bracht het kwartet in zijn eigen serie Cd’s uit.

(meer…)

Lees verderJürg Frey – Les Signes Passages / Continuité, fragilité, résonance / Strijkkwartet nr. 4 (CD Recensie)

Catherine Lamb – Parallaxis forma / Catherine Lamb & Kristofer Svensson – Translucent Harmonies (CD Recensie)

Gisteren kwam hier het Echonance Festival ter sprake, eind volgende week in het Orgelpark. Eén van de componisten waarvan werk te horen zal zijn is Catherine Lamb. Zonder meer één van de meest boeiende componisten van dit moment en iemand die in alles dat hedendaagse minimalisme vertegenwoordigt, tredend in de voetstappen van componisten als John Cage en Morton Feldman. Bij Another Timbre verschenen in kort tijd twee Cd’s met werk van haar. ‘Parallaxis forma’ is geheel gewijd aan haar muziek, terwijl ‘Translucent Harmonies’ een stuk van haar combineert met een stuk van de voor mij tot nu toe onbekende Zweedse componist Kristofer Svensson.

(meer…)

Lees verderCatherine Lamb – Parallaxis forma / Catherine Lamb & Kristofer Svensson – Translucent Harmonies (CD Recensie)

Morton Feldman – Violin and String Quartet (CD Recensie)

Eind volgende week, 2 en 3 februari, vindt in het Amsterdamse Orgelpark de tweede editie plaats van het Echonance Festival. Veel van de muziek die tijdens dit festival te horen zal zijn, is te scharen onder de noemer hedendaags minimalisme, zoals bekend van labels als Wandelweiser, Another Timbre, Insub en Elsewhere. Muziek die ook op deze blog veelvuldig voorbij komt. Eén componist is van groot belang geweest voor de ontwikkeling van deze stroming en dat is Morton Feldman. Another Timbre bracht onlangs één van zijn langere stukken uit op twee CD’s, het ruim twee uur durende ‘Violin and String Quartet’, gespeeld door vijf leden van Apartment House.

(meer…)

Lees verderMorton Feldman – Violin and String Quartet (CD Recensie)

Richard Wagner – Die Walküre (Concert Recensie)

De Munt, Brussel – 21 januari 2024

Brünhilde (Ingel Brimberg) en Wotan (Gábor Bretz). Foto’s: Monika Rittershaus

Veertig jaar (!) is het geleden dat er bij De Munt in Brussel een complete Der Ring des Nibelungen van Richard Wagner te zien was, maar dit theater lijkt dit en het volgend seizoen deze lange afwezigheid meer dan goed te maken. Eerder dit seizoen was ‘Das Rheingold’ te zien en afgelopen zondag ging ‘Die Walkure’ in première. Volgend seizoen volgen Siegfried en Götterdämmerung. Romeo Castellucci regisseert de complete cyclus en in alle opera’s is het Symfonieorkest van de Munt te horen, onder leiding van chef-dirigent Alain Altinoglu. Verder is er gelukkig voor gekozen om onderweg niet van vocalisten te wisselen, voor zover dat natuurlijk voor nu valt in te schatten. Na een prachtige ‘Das Rheingold’, een soort van epiloog op de drie volgende opera’s, klonk zondag een prachtige ‘Walküre’. Niets dan lof, maar het meest tevreden was ik toch ook nu weer met het prachtig spelende orkest en de duidelijke Wagneriaan Altinoglu op de bok. Al moeten hier zeker ook de vocale prestaties worden genoemd, van met name Peter Wedd als Siegmund, Nadja Stefanoff als Sieglinde en Ingela Brimberg als Brünhilde. Maar ook Gábor Bretz in de rol van Wotan ben ik meer gaan waarderen, iets dat alles te maken heeft met de ontwikkeling van de figuur Wotan.

(meer…)

Lees verderRichard Wagner – Die Walküre (Concert Recensie)

S.E.M. Ensemble – Joy Boy, A Tribute to Julius Eastman / Julius Eastman – Femenine (Concert / CD Recensie)

De Singel, Antwerpen – 19 januari 2024

Petr Kotik, Foto: website S.E.M. Ensemble

Julius Eastman was zonder meer één van de markantste componisten binnen de stroming die we vaak aanduiden als ‘minimalisme’. Eenzaam en zonder vaste verblijfplaats overleed hij in 1990 in een ziekenhuis in Buffalo, een bijzonder oeuvre achterlatend dat zeker de laatste jaren steeds meer aan populariteit wint. En terecht, zoals u ook al eerder op deze blog hebt kunnen lezen. Afgelopen vrijdag en zaterdag maakte het S.E.M. Ensemble dat weer eens duidelijk. Het in 1970 geformeerde collectief, door, onder andere componist en fluitist Petr Kotik en Eastman zelf. Naast componist was Eastman in die jaren vooral actief als vocalist, zo is hij ook te horen op de eerste albums van Meredith Monk. Naast dat ik stilsta bij dit unieke concert, besteed ik hier aandacht aan weer een nieuwe uitgave van Eastmans ‘Femenine’, nu uitgevoerd door het Talea Ensemble en The Harlem Chamber Players en uitgebracht door Kairos Records. Eerder besprak ik reeds de uitvoeringen door Ensemble O, door Apartment House, beiden op Cd en door het Doelen Ensemble, een concert tijdens November Music 2021.

(meer…)

Lees verderS.E.M. Ensemble – Joy Boy, A Tribute to Julius Eastman / Julius Eastman – Femenine (Concert / CD Recensie)

Beatriz Ferreyra – UFO Forrest + / Annea Lockwood – Glass World (LP & CD Recensie)

Binnen de elektronische muziek hebben vrouwelijke componisten lang niet de aandacht gekregen die ze verdienden. Dat was zo binnen de experimentele muziek, maar wellicht nog wel meer binnen de hedendaags gecomponeerde muziek. Gelukkig zijn er uitzonderingen waarvan ik er vandaag twee hier de revue laat passeren, aan de hand van nieuwe albums, verschenen bij Room40. Op ‘UFO Forrest +’ vinden we vier composities van Beatriz Ferreyra, terwijl ‘Glass World’ een heruitgave is van het in 1970 verschenen debuutalbum van Annea Lockwood, van wie overigens het nodige te horen zal zijn op het komende Rewire Festival.

(meer…)

Lees verderBeatriz Ferreyra – UFO Forrest + / Annea Lockwood – Glass World (LP & CD Recensie)

Mark Peter Wright – Listening after Nature (Boek Recensie)

Met ‘Listening after Nature’, verschenen bij Bloomsbury Academic, schreef Mark Peter Wright, zelf actief in het maken van veldopnames, maar ook werkzaam als onderzoeker bij de Londense University of Arts, een bijzonder boeiend, maar ook kritisch boek over het begrip ‘veldopnames’. Het is geen boek over de geschiedenis van dit genre, nog is het een overzicht van musici en kunstenaars actief binnen deze niche, maar veeleer een reflectie op deze kunstvorm en de aannames die we hierbij, vaak automatisch, maken. Zo streeft zo ongeveer iedere maker van veldopnames ernaar om letterlijk zelf zo veel mogelijk buiten beeld te blijven, een streven waar Wright zich zeer kritisch op betoont, net als op de zoektocht naar ongerepte natuur, die immers bij het betreden al niet meer ongerept is. ‘Listening after Nature’ is met andere woorden een sterk filosofisch boek, met gelukkig ook een aantal boeiende zelfreflecties, die maker en luisteraar beslist aan het denken zetten en veel voorbeelden uit de praktijk.

(meer…)

Lees verderMark Peter Wright – Listening after Nature (Boek Recensie)

Les Espaces Électroacoustiques III (CD Recensie)

Ruim twee jaar geleden besprak ik hier het tweede deel van het bij Col Legno verschenen ‘Les Espaces Électroacoustiques’. Samen met het in 2016 uitgekomen eerste deel vormde dit een tweeluik met hoogtepunten uit de eerste periode van de elektroakoestische muziek, waarbij componisten aan bod kwamen als Luigi Nono, Luciano Berio, Gotttfried Michael Koenig en Karlheinz Stockhausen. Vorig jaar verscheen een derde deel met aandacht voor de periode daarna. Het oudste stuk dateert uit 1986, het meest recente uit 2016. Wat gebleven is, is dat de stukken werden opgenomen in 5.1 surround aan het Institute for Computer Music and Surround Technology (ICST) in Zürich,

(meer…)

Lees verderLes Espaces Électroacoustiques III (CD Recensie)

Polwechsel – Embrace (LP Recensie)

Werner Dafeldecker, die de afgelopen dagen hier al eerder voorbij kwam, ken ik primair van het befaamde kwartet Polwechsel. In 1993 opgericht door Dafeldecker, cellist Michael Moser, trombonist Radu Malfatti en gitarist Burkhard Stangl. Inmiddels zijn we dertig jaar verder en is de bezetting in de loop van de tijd wel wat gewijzigd, maar zowel Dafeldecker als Moser zijn er altijd onderdeel van gebleven. De huidige bezetting, met de percussionisten Martin Brandlmayr en Burkhard Beins, gaat dit jaar alweer het vijftiende jaar in. Maar er was vorig jaar dus ook reden voor een feestje! En dat werd gevierd met een, bij het Luxemburgse NI VU NI CONNU verschenen, uit vier LP’s bestaande box, getiteld ‘Embrace’ waarin de kwaliteiten van dit unieke kwartet prachtig tot uiting komen. En dus is er zowel ruimte voor vrije improvisatie als voor hedendaags gecomponeerd, vaak binnen één compositie, iets waar dit kwartet zonder meer in uitblinkt.

(meer…)

Lees verderPolwechsel – Embrace (LP Recensie)