“Traveling is a way to feel free my dear, can you feel that too.
Always be free, always be free.”
Deze zin uit ‘Show Me’ zou het motto kunnen zijn van het debuutalbum van Ivo Gleeman, ‘Wander About’. Gleeman, de naam komt van de troubadour uit ‘Eye Of The World’, deel één van ‘The Wheel Of Time’, de fantasy-reeks van Robert Jordan is juist dat: een troubadour, een reizende liedjeszanger, een passant.
Fable Dust is het alias van gitarist, componist en filmmaker Niels Duffhues, onder andere bekend van The Gathering, Enos, Blimey, The Flipside Paradox en Fire Shrine. Maar nu ligt er dus onder de naam Fable Dust een solodebuut. ‘The Man Who Came Out Of The Storm’ is een bijzonder album geworden voor mensen zonder haast. Fable Dust levert namelijk verstilde muziek, zonder enige vorm van effectbejag. Zijn gitaarspel is ingetogen en ragfijn, waarmee hij de ene pakkende, dromerige melodie lanceert na de andere, maar zoals gezegd: in een verstild en menigmaal melancholiek tempo.
“…Our deepest fear is not that we are inadequate.
Our deepest fear is that we are powerful beyond measure.
It is our light, not our darkness that most frightens us.
We ask ourselves, Who am I to be brilliant, gorgeous, talented, fabulous?
Actually, who are you not to be? “.
Zou Peter Katz aan deze woorden, van Marianne Williamson, die vaak ten onrechte aan Nelson Mandela worden toegeschreven, hebben gedacht bij het schrijven van ‘No Natural’?
“Raak mij aan
Raak mij met alles aan
Laat mij niet ongedeerd
Wees geen held
Blijf weg van het open veld
Vaar niet op zee
Ah, doe niet mee.”
Zo luidt het eerste couplet van het ontroerende ‘Raak mij aan’ het lied dat Roos Rebergen schreef voor de Nationale herdenking van de Tweede Wereldoorlog in Utrecht, 2013 en dat, samen met nieuw werk, terecht is gekomen op de CD ‘Kalf’ van Roosbeef die in februari van dit jaar het licht zag.
K’S Choice, de Belgische band rond broer en zus, Gert en Sarah Bettens, heeft een nieuw album ‘The Phantom Cowboy’. De titel is ontleend aan een Scooby-Doo strip die Sarah toevallig zag liggen in de repetitieruimte tijdens de opnamesessies. Opnamesessies die slechts een week duurden en plaats vonden in de favoriete studio van beiden in Ashville, North-Carolina.
Caught A Ghost is de band van Jesse Nolan. Zelf zegt hij over de naam van de band: “It’s an old expression. Blues musicians used to say you caught a ghost if you gave a good performance…like you were possessed.”
Welnu dat is zeker van toepassing op de muziek van Nolan, drummer Stephen Edelstein en zangeres / percussioniste Tessa Thompson. De muziek is duidelijk bezield en kent een grote mate van diversiteit aan stijlen: soul, gospel, southern blues, dubsteb, rap en rock. En dat vermengt tot een eclectisch en overtuigend geheel. Waarbij Nolan verantwoordelijk is voor alle muziek en teksten.
Man From The South is het alias van de uit Eindhoven afkomstige Singer-songwriter Paul van Hulten. Met ‘Peonia’, oftewel pioenroos, levert hij zijn tweede album af. Nu klinkt pioenroos wat lieftallig en als dit album één ding niet is dan is het wel lieftallig. Of het moet hier gaan om de roos op de vuilnisbelt.
Heb je lef? Leidt je aan grootheidswaanzin? Of ben je op een andere manier in de war als je de naam van je band ‘Het Universumpje’ noemt? Dat deze heren op een leuke manier in de war zijn wordt al snel duidelijk als je de CD ‘De Grenzen Van Het Toelaatbare’ in de CD-speler schuift. Heftige rock met invloeden van punk en de Red Hot Chili Peppers maar met Nederlandse teksten. En, eerlijk is eerlijk, de muziek is goed maar de teksten maken het album. Neem de opener en nieuwe single ‘Groene Bananen’ met de prachtige zin “Niet meer met vraagtekens in de weer”.
‘All Is wainting’ heet het tweede album van Jodymoon. Drie jaar schrijven ging eraan vooraf en dat is te merken aan het album dat er nu ligt, vol eigen werk. Een goed uitgebalanceerde, melodieuze plaat vol welluidende melodieën, met evengoed een weemoedige kant door de aanwezigheid van cello en viool. Soms met uitgebeende en tot de essentie teruggebrachte nummers als ‘The Deeper level’ soms ook weldadig georkestreerd, groots en gelaagd, zoals ‘907 Steps’ en ’40 Days’. Maar altijd op een vreemde manier dwingend, je meeslepend naar onbekende oorden.
Nee, het heeft niets te maken met die beroemde en beruchte cultserie van David Lynch. De jongens van Twin Peaks zochten gewoon een leuke titel. De TV-serie is sowieso van voor hun tijd. Aan Wild Onion is dan ook niets mysterieus. De muziek is die van een goede, lekker stevige garage rock plaat waarin wel een staalkaart aan andere invloeden te ontdekken is. Het geheim van de band zit in de teksten.
Twin Peaks, een band uit Chicago, bestaat uit frontman Cadien Lake James op gitaar, piano en synthesizers; tweede gitarist en pianist Clay Frankel, bassist Jack Dolan en drummer Condor Brodner. Daarnaast is het opvallend dat alle vier de leden de zang voor hun rekening nemen, wat de plaat extra afwisselend maakt.